زنان دیپلماسی: اشک روی گونه هایش جاری میشود و میگوید: هشت سال است که سرگردان دادگاه هستم و همسرم طلاق نمیدهد و قاضی نیز صدور حکم را منوط به رضایت او کرده است
و همانگونه که اشک هایش جاری است ٬می گوید٬ چه کسی باید پاسخگوی هدر رفتن سالهای جوانی من باشد؟!
اطلاق واژه ابتذال اخلاقی به بر پا یی جشن طلاق از سوی برخی زنان در دادگستری شهرستان بهارستان بیانگر عدم درک وضعیت اسفبار زنان در راهروهای دادگاه خانواده است. برای بسیاری از زنان داشتن و حفظ کانون خانواده از جمله چشم اندازهای شیرین زندگی به حساب میاید. متاسفانه وقتی این رویای شیرین به هر دلیل ستون هایش شروع به لرزیدن میکند و زن و شوهر بی توجه به حرمت روزهایی که با هم بودند٬ همانند دو دشمن قسم خورده به دادگاه مراجعه میکنند. زنان با بیشترین آسیب روانی روبرو میشوند. و در حالیکه اقایان نیازمند زحمت زیادی برای گرفتن حق خود نیستند ٬ زنان اکثرا برای رفع هر اتهام همسر باید هزینه روحی زیادی را متقبل شوند و بعضا نیز همه چیز را ببخشند تا بتوانند تغییری در زندگی خود ایجاد کنند. لذا با همه تلخی که یک جدایی خصوصا برای زنان دارد٬ درک بر پایی این جشن اسان تر میشود. و منتسب کردن آن به ابتذال اخلاقی و تهاجم فرهنگی ٬ تغافل شدید نسبت به رفتارهای کاملا متضاد با اموزهای دین اسلام در راهروهای دادگاهها دارد که در همه حال بر حفظ کرامت انسان خارج از جنسیت تاکید دارد. پس بجاست خانواده دستگاه قضا با تأسی به تاکیدات ریاست محترم دستگاه قضا مبنی بر لزوم تغییر قوانین به نفع زنان و خانواده و حفظ حرمت زنان ٬بجای پرداختن به معلول ٬ جویای علت ها باشند تا منویات رهبری در ضرورت احترام جامعه به زنان در جامعه اسلامی نیز ملموس شود.