جز نامههایی مربوط به سیاست داخلی و خطاب به مقامات کشور، او در نامههایی با محور سیاست خارجی دست روی نقاط حساسی از روابط دیپلماتیک از جمله رابطه ایران با ایالات متحده امریکا یا عربستان میگذارد که بعضا مقامات داخلی دولتی نیز نمیتوانند به راحتی در مورد آن تصمیمگیری یا اظهارنظر کنند و باید از سیاستهای کلان حاکمیتی پیروی کنند. در چنین شرایطی اما دست او باز است و همان کسانی که بعد از گفتوگوی کوتاه تلفنی حسن روحانی با باراک اوباما به رییسجمهوری قانونی کشور لنگه کفش پرتاب کردند در قبال نامههای او به بایدن یا بن سلمان و پیش از آن ترامپ سکوت کردند. در این باره محمدصادق جوادیحصار، تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب و عضو حزب اعتماد ملی طی گفت وگویی به این مسائل پرداخته که مختصر آن در ادامه میآید:
احمدینژاد فکر میکند تافته جدا بافته است
احمدینژاد در مواجهه با مقولات سیاسی و تاریخی مربوط به ایران نامتعارف برخورد میکند
احمدینژاد در حوزه سیاسی و دیپلماسی بهنجار عمل نمیکند
احمدینژاد به روشهای پوپولیستی و استفاده از احساسات مردم و موجسواری معتقد است
احمدینژاد با شناخت جایگاهش در مناسبات داخلی و خارجی به همان میزان عمل کند
عرف سیاسی در ایران برای اعضای مجمع تشخیص پارهای از مصونیتها را ایجاد میکند
خاتمی نامهنگاری میکرد، بازتاب جهانی داشت
سکوت مقامات برابر احمدینژاد موید بیتوجهی و کماهمیت دانستن این رفتارهاست
اینگونه رفتارهای احمدینژاد را نوعی فضاسازی و ابراز وجود تلقی میکنم
به جای بایکوت احمدینژاد، پاسخ مقتضی بدهیم
منبع: اعتماد