258821 صدری ها در انتظار شورش بزرگ عراق هستند؟ یک کارشناس مسائل عراق درباره کناره‌گیری مقتدی صدر و جریان او از عرصه سیاست، می‌گوید که درست است که صدری‌ها اعلام کردند از فعالیت سیاسی فاصله می‎گیرند، ولی هنوز دولت‌های استانی در چند استان بسیار مهم در اختیار صدری‌هاست؛ بنابراین جریان صدر در صحنه سیاست عراق هستند و تحلیل‌شان در این شرایط این است که در آینده نزدیک و کوتاه مدت یک شورش اجتماعی گسترده در عراق داریم. استراتژی‌شان این بود که این پیام صادر شود که صدری‌ها جزئی از طبقه سیاسی قدرت نیستند. <p><span style="font-size: 12px">علیرضا مجیدی&nbsp; در تحلیل خود از استعفای نمایندگان جریان صدر از پارلمان و کناره&zwnj;گیری وی از سیاست، عنوان کرد: &laquo;دو مقدمه را باید در نظر گرفت. یک اینکه سیاست در عراق اساسا درون&zwnj;زا نیست. بدین معنا که از سال 2003 که صدام سقوط کرد تا کنون، همواره تشکیل دولت در عراق بر پایه چهار رکن بوده است؛ یک رکن آن احزاب سیاسی عراق بودند که این یک مسئله درون&zwnj;زاست، رکن دوم نوع نگرش و عدم ورود مرجعیت که این یک چیز بینابینی است و امر سیاسی نیست، دو رکن دیگر هم ایران و امریکا بوده&zwnj;اند؛ بنابراین سیاست در عراق یک حوزه کاملا درون&zwnj;زا نیست.&raquo;<br /><br />عضو اندیشکده &laquo;جریان&raquo; در توضیح خود از مقدمه دوم، بیان کرد: &laquo;سرخوردگی توده&zwnj;های مردمی از طبقه سیاسی در عراق بسیار بالا و شدید و یکی از نمودهایش هم انتخابات است. از سال 2010 به این سو مشارکت انتخابات پایین آمد. یعنی انتخابات سال 2014 میزان مشارکت بالای پنجاه درصد بود با این وجود در مناطق سنی&zwnj;نشین مشارکت بسیار پایین بود، بعد از آن هم بحث داعش را داشتیم.&raquo;<br /><br />مجیدی ادامه داد: &laquo;انتخابات 2018 هم در کل عراق مشارکت به کمتر از 50 درصد رسید که پس از آن هم اعتراضات اکتبر 2019 را داشتیم. در 2019 یک تحلیل در ایران رایج شد که فکر می&zwnj;کردند این اعتراضات ساختگی است. مدام هم اصطلاح پروژه و پروسه امریکا را به کار می&zwnj;بردند. ولی واقعیت این است که دقیقا روند طبیعی سنتز&zwnj;های درونی جامعه عراق بود و الان هم همین سیاست&zwnj;هاست که ما را به سمت شورش&zwnj;های بزرگ&zwnj;تر می&zwnj;کشاند.&raquo;<br /><br />او در خصوص انتخابات 2021 عراق، گفت: &laquo;2021 یک انتخابات فوق العاده و زودهنگام بود. طبق آمار رسمی مشارکت 37 درصد بود، ولی با عددسازی به بیش از 40 درصد رساندند. به این صورت که اعلام کردند که هر فردی که می&zwnj;خواهد در رای&zwnj;گیری شرکت کند باید یک کدی از سامانه مشخصی بگیرد. بعد از آن میزان مشارکت را بر اساس کد&zwnj;های تخصیص یافته اعلام کردند که به بالای 40 درصد رسید. در حالی که اگر میزان واجدین شرایط و تعداد کل آرای ماخوذه که توسط وزارت کشور اعلام شده بود را مقایسه کنیم و نسبت گیریم، مشارکت در انتخابات 37 درصد بوده است.&raquo;<br /><br />مجیدی افزود: &laquo;از سوی دیگر همین میزان مشارکت هم به این امید بود که یک گشایشی ایجاد شود. به همین دلیل هم تعداد کرسی&zwnj;های نمایندگان مستقل مجلس به 40 نفر رسیده بود، در حالی که در قبل حدود 10 نیرو بود. حتی در مورد جریاناتی که رای آوردند هم می&zwnj;توان بحث کرد؛ چرا که همه به نوعی اعتراض علیه گذشته سیاسی بوده است. یعنی همان 37 درصدی هم که رای دادند، اکثریت کسانی بودند که نسبت به سابقه سیاسی نظام پسا صدام اعتراض جدی داشتند. این یعنی سرخوردگی سیاسی در عراق خیلی بالاست.&raquo;<br /><br />این پژوهشگر در ادامه مطرح کرد: &laquo;حال با این مقدمات، جریان صدر در انتخابات پیروز شد و یک سری شعار&zwnj;های اساسی هم داشت که اعلام کرده بود خط قرمزش است، از جمله بحث تشکیل دولت &laquo;اکثریت ملی&raquo;. اما هشت ماه از انتخابات گذشت، ولی به دلایلی در تشکیل دولت ناکام ماند. این یعنی از آن طرف دولت باید در عراق تشکیل شود. این نکته&zwnj;ای بود که آقای صدر این دو را کنار هم گذاشت.&raquo;<br /><br />وی ادامه داد: &laquo;از طرف دیگر هم یک چشم&zwnj;اندازی را می&zwnj;بینند و آن هم این است که معادلات منطقه&zwnj;ای به سمتی می&zwnj;رود که عراق شاهد تنش&zwnj;های جدی خواهد بود. این نکته بسیار مهم است و رسانه&zwnj;های صدری هم در چند روز اخیر بر آن تاکید کرده&zwnj;اند. بخشی از این معادلات منطقه&zwnj;ای و تنش&zwnj;ها به ایران، اسرائیل و به نوعی بحث هسته&zwnj;ای بر می&zwnj;گردد. تحلیل آن&zwnj;ها این است که معادلات منطقه&zwnj;ای به سمت تنش بیشتر می&zwnj;رود و در این وضعیت عراق هم گوشت قربانی است. در مجموع و در این شرایط صدری&zwnj;ها به این نتیجه رسیدند که بهترین کار برای سرمایه&zwnj;گذاری بلند مدت&zwnj;شان، فاصله&zwnj;گیری از طبقه سیاسی است.&raquo;<br /><br />مجیدی در پاسخ به اینکه گام بعدی جریان صدر چیست، گفت: &laquo;قدم بعدی صدری&zwnj;ها فعلا سکوت کامل است. چرا که تحلیل&zwnj;شان این است که با روند فعلی، حتی بدون مداخله صدری&zwnj;ها، ما تا چند ماه آینده شاهد یک شورش بزرگ خواهیم بود. البته باید توجه داشت که درست است که صدری&zwnj;ها اعلام کردند از فعالیت سیاسی فاصله می&lrm;گیرند و حتی مقتدی صدر به حج می&zwnj;رود و بعد از آن هم احتمالا برنگردد و پیش&zwnj;بینی شخصی من این است که به لبنان می&zwnj;رود، ولی همچنان در صحنه سیاست هستند، تنها از پارلمان کناره&zwnj;گیری کرده&zwnj;اند.&raquo;<br /><br />این پژوهشگر حوزه آسیای عربی، افزود: &laquo;هنوز دولت&zwnj;های استانی در چند استان بسیار مهم در اختیار صدری&zwnj;هاست؛ نجف که مرکزی مذهبی و به نوعی مرکز استان های جنوبی ست، در اختیارشان قرار دارد. استاندار بصره کاملا با آن&zwnj;ها هماهنگ بوده است، استاندار ناصریه هم که قلب تپنده اعتراضات 2019 بوده، متعلق به صدری&zwnj;هاست و همچنین استان میسان که با ایران هم مرز و است از این حیث اهمیت دارد که بیش از ده سال است که این استان را در اختیار دارند و حیات خلوت صدری&zwnj;هاست؛ بنابراین جریان صدر در صحنه سیاست عراق هستند و تحلیل&zwnj;شان در این شرایط این است که در آینده نزدیک و کوتاه مدت یک شورش اجتماعی گسترده در عراق داریم. استراتژی&zwnj;شان این بود که این پیام صادر شود که صدری&zwnj;ها جزئی از طبقه سیاسی قدرت نیستند.&raquo;<br /><br />منبع: <span id="resourcename">انتخاب</span></span></p>